Definiția cu ID-ul 1360769:

Tezaur

NĂZBÎTlOS, -OĂSĂ adj. (Despre oameni) Care face năzbîtii. Cf. dr. viii, 205, iordan, l. r. a. 191. ♦ (Despre glume, farse etc.) Care este făcut de un om glumeț, ghiduș. scl 1963, 19. – Pronunțat: -ti-os. – Pl.: năzbîtioși, -oase. – Năzbîtie + suf. -os.