Definiția cu ID-ul 1352355:
Explicative DEX
UITĂTOR1 adj. verb. UITA1 și sm. Care uită: suflet înnecat în basme, ~ de suferinți (VLAH.) ¶¶ C. NEUITĂTOR.
UITĂTOR1 adj. verb. UITA1 și sm. Care uită: suflet înnecat în basme, ~ de suferinți (VLAH.) ¶¶ C. NEUITĂTOR.