18 definiții pentru distructiv

din care

Explicative DEX

DISTRUCTIV, -Ă, distructivi, -e, adj. Care distruge; distrugător, nimicitor. [Var.: destructiv, -ă adj.] – Din fr. destructif (după distruge).

DISTRUCTIV, -Ă, distructivi, -e, adj. Care distruge; distrugător, nimicitor. [Var.: destructiv, -ă adj.] – Din fr. destructif (după distruge).

distructiv, ~ă a [At: NEGULICI / V: des~ / Pl: ~i, ~e / E: fr destructif] Care distruge Si: (înv) distructor, distrugător, nimicitor.

DISTRUCTIV, -Ă, distructivi, -e, adj. Care distruge; distrugător, nimicitor. – Variantă: destructiv,-ă (GALACTION, O. I 142) adj.

DISTRUCTIV, -Ă adj. Distrugător, nimicitor. [Var. destructiv, -ă adj. / < fr. destructif, după distruge].

DISTRUCTIV, -Ă adj. distrugător. (< fr. destructif)

DISTRUCTIV ~ă (~i, ~e) Care distruge; distrugător; nimicitor; zdrobitor; ucigător. /<fr. distructif

distructiv a. ce cauzează distrucțiunea.

DESTRUCTIV, -Ă adj. v. distructiv.

DESTRUCTIV, -Ă adj. v. distructiv.

DESTRUCTIV, -Ă adj. v. distructiv.

destructiv, ~ă a vz distructiv

DESTRUCTIV, -Ă adj. v. distructiv.

*destructív, -ă adj. (lat. destructivus). Care cauzează distrugere: acțiunea destructivă a apelor la suprafața pămîntuluĭ. – Și di- (it. distruttivo).

Ortografice DOOM

distructiv adj. m., pl. distructivi; f. distructi, pl. distructive

distructiv adj. m., pl. distructivi; f. distructivă, pl. distructive

distructiv adj. m., pl. distructivi; f. sg. distructivă, pl. distructive

Sinonime

DISTRUCTIV adj. v. distrugător.

DISTRUCTIV adj. devastator, dezastruos, distrugător, nimicitor, pustiitor, ruinător, (rar) prăpăditor, (înv. și pop.) pierzător, (înv.) dărăpănător, pustiicios, risipitor, ruinos. (Acțiunea ~ a vîntului.)

Antonime

Distructiv ≠ constructiv

Intrare: distructiv
distructiv adjectiv
adjectiv (A1)
Surse flexiune: DOR
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • distructiv
  • distructivul
  • distructivu‑
  • distructi
  • distructiva
plural
  • distructivi
  • distructivii
  • distructive
  • distructivele
genitiv-dativ singular
  • distructiv
  • distructivului
  • distructive
  • distructivei
plural
  • distructivi
  • distructivilor
  • distructive
  • distructivelor
vocativ singular
plural
destructiv adjectiv
adjectiv (A1)
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • destructiv
  • destructivul
  • destructivu‑
  • destructi
  • destructiva
plural
  • destructivi
  • destructivii
  • destructive
  • destructivele
genitiv-dativ singular
  • destructiv
  • destructivului
  • destructive
  • destructivei
plural
  • destructivi
  • destructivilor
  • destructive
  • destructivelor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

distructiv, distructiadjectiv

etimologie:

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.