14 definiții pentru hârșâire

din care

Explicative DEX

HÂRȘÂIRE, hârșâiri, s. f. Acțiunea de a (se) hârșâi și rezultatul ei; hârșâit, hârșâitură. [Var.: hârșiire s. f.] – V. hârșâi.

HÂRȘÂIRE, hârșâiri, s. f. Acțiunea de a (se) hârșâi și rezultatul ei; hârșâit, hârșâitură. [Var.: hârșiire s. f.] – V. hârșâi.

hârșâire sf [At: DL / V: -rjâ~, ~șcâ~, ~șii~ / Pl: ~ri / E: hârșâi] 1 Frecare de ceva, producând zgomot Si: hârșâit1 (1), hârșâitură (1). 2 Scrijelire. 3 Tăiere cu ferăstrăul Si: hârșâit1 (3), hârșâitură (3). 4 Deprindere cu necazurile și nevoile Si: hârșâit1 (4), hârșâitură (4). 5 Istovire. 6 Stâlcire.

HÂRȘIIRE s. f. v. hârșâire.

hârjâire sf vz hârșâire

hârșcâire sf vz hârșâire

hârșiire sf vz hârșâire

HÂRȘIIRE s. f. V. hârșâire.

HÎRȘIIRE s. f. v. hîrșîire.

HÎRȘÎIRE, hîrșîiri, s. f. (Și în forma hîrșiire) Hîrșîit. Se făcu o hîrșiire, o îmbulzeală... Oamenii din mijlocul sălii se dădură la o parte, să facă loc unui invalid lung. CAMILAR, TEM. 276. – Variantă: hîrșiire s. f.

Ortografice DOOM

hârșâire s. f., g.-d. art. hârșâirii; pl. hârșâiri

hârșâire s. f., g.-d. art. hârșâirii; pl. hârșâiri

hârșâire s. f., g.-d. art. hârșâirii; pl. hârșâiri

Sinonime

HÂRȘÂIRE s. v. hârșâit.

HÎRȘÎIRE s. hîrșîială, hîrșîit, hîrșîitură, (prin Munt.) scîrjîială, scîrjîit, scîrjîitură. (~ pietrișului aleii sub picioare.)

Intrare: hârșâire
hârșâire substantiv feminin
substantiv feminin (F107)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • hârșâire
  • hârșâirea
plural
  • hârșâiri
  • hârșâirile
genitiv-dativ singular
  • hârșâiri
  • hârșâirii
plural
  • hârșâiri
  • hârșâirilor
vocativ singular
plural
hârșiire substantiv feminin
substantiv feminin (F107)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • hârșiire
  • hârșiirea
plural
  • hârșiiri
  • hârșiirile
genitiv-dativ singular
  • hârșiiri
  • hârșiirii
plural
  • hârșiiri
  • hârșiirilor
vocativ singular
plural
hârjâire substantiv feminin
substantiv feminin (F107)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • hârjâire
  • hârjâirea
plural
  • hârjâiri
  • hârjâirile
genitiv-dativ singular
  • hârjâiri
  • hârjâirii
plural
  • hârjâiri
  • hârjâirilor
vocativ singular
plural
hârșcâire substantiv feminin
substantiv feminin (F107)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • hârșcâire
  • hârșcâirea
plural
  • hârșcâiri
  • hârșcâirile
genitiv-dativ singular
  • hârșcâiri
  • hârșcâirii
plural
  • hârșcâiri
  • hârșcâirilor
vocativ singular
plural
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

hârșâire, hârșâirisubstantiv feminin

  • 1. Acțiunea de a (se) hârșâi și rezultatul ei. DEX '09 DEX '98 DLRLC
    • format_quote Se făcu o hîrșiire, o îmbulzeală... Oamenii din mijlocul sălii se dădură la o parte, să facă loc unui invalid lung. CAMILAR, TEM. 276. DLRLC
etimologie:
  • vezi hârșâi DEX '98 DEX '09

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.