10 definiții pentru maimar

Explicative DEX

maimar sm [At: (a. 1742) IORGA, S. D. VI, 236 / V: măi~, mii~ / Pl: ~i / E: tc mimar, meymar, bg маймар, srb majmar] (Înv) Maimarbașa.

*maĭmár m. (turc. meĭmar [d. ar. mi’mar], arhitect; ngr. maĭmáris, bg. sîrb. maĭmar). Vechĭ. Arhitect.

măimar sm vz maimar

miimar sm vz maimar

Etimologice

maimar (maimari), s. m. – (Înv.) Conducător de lucrări, subinginer. – Mr. maimar. Tc. (arab.) meimar (Șeineanu, III, 74), cf. ngr. μαϊμάρης, bg., sb. maimar.Der. maimărie, s. f. (biroul maimarului).

Sinonime

MAIMAR s. v. arhitect.

maimar s. v. ARHITECT.

Tezaur

MAIMÁR s. m. (Învechit) Maimarbașa. 10 cârămidar[i] și un miimar, meșter de lemn (a. 1742). IORGA, S. D. VI, 236, cf. CIHAC, II, 592, DDRF, ȘIO II2, 75. - Pl.: maimari. – Și: măimár (CIHAC, II, 592), miimár s. m. – Din tc. mimar, meymar. Cf. bg. маймар, scr. m a j m a r.

MĂIMAR s. m. v. maimar.

MIIMÁR s. m. v. maimar.

Intrare: maimar
substantiv masculin (M1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • maimar
  • maimarul
  • maimaru‑
plural
  • maimari
  • maimarii
genitiv-dativ singular
  • maimar
  • maimarului
plural
  • maimari
  • maimarilor
vocativ singular
plural
măimar
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
miimar
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)