7 definiții pentru scociorât

Explicative DEX

scociorât sn [At: BUDAI-DELEANU, LEX. / V: (îrg) scorocit / E: scociorî] (Îvp) 1-15 Scociorâre (1-15).

scociorât sn [At: BUDAI-DELEANU, LEX, / V: (îrg) scorocit / E: scociorî] (Îvp) 1-15 Scociorâre (1-15).

scorocit sn vz scociorât

Sinonime

SCOCIORÂT s. v. râcâială, râcâit, râcâitură, scormonire, scurmare, scurmătură.

scociorît s. v. RÎCÎIALĂ. RÎCÎIT. RÎCÎITURĂ. SCORMONIRE. SCURMARE. SCURMĂTURĂ.

Regionalisme / arhaisme

scociorất, -ă, scociorâți, -te, adj. (reg.) Răscolit, scotocit. – Din scociorî.

scociorât, -ă, scociorâți, -te, adj. – (reg.) Răscolit, scotocit. – Din scociorî.

Intrare: scociorât
scociorât1 (adj.) adjectiv
adjectiv (A2)
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • scociorât
  • scociorâtul
  • scociorâtu‑
  • scociorâ
  • scociorâta
plural
  • scociorâți
  • scociorâții
  • scociorâte
  • scociorâtele
genitiv-dativ singular
  • scociorât
  • scociorâtului
  • scociorâte
  • scociorâtei
plural
  • scociorâți
  • scociorâților
  • scociorâte
  • scociorâtelor
vocativ singular
plural
scociorât2 (s.n.) substantiv neutru (numai) singular
substantiv neutru (N29)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • scociorât
  • scociorâtul
  • scociorâtu‑
plural
genitiv-dativ singular
  • scociorât
  • scociorâtului
plural
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N29)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • scorocit
  • scorocitul
  • scorocitu‑
plural
genitiv-dativ singular
  • scorocit
  • scorocitului
plural
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)